António Lobo Antunes geldt al jaren als de Portugese kandidaat voor de Nobelprijs voor de Literatuur. Zijn werk, waaronder Fado Alexandrino en Mijn winterkat, mijn lief, is niet makkelijk, maar wel bijzonder. Zijn romans zijn als een kakofonie van stemmen die door elkaar heen praten, een woordenstroom waarop je je moet laten meevoeren. Hoewel hij bijna geen interviews meer geeft, was hij bereid ons bij hem thuis in Lissabon te ontvangen voor een interview voor HP/De Tijd. Gefascineerd ondergingen we een monoloog waar nauwelijks een speld tussen viel te krijgen…